Jazeker: de Twadde Wyk leeft nog!

Na een schandalig lange radiostilte (alsof er niets gebeurd is na De (Memorabele) Floralia!) laat Bontebok weer van zich horen.
Er is dan ook heel wat te melden:
- Thea is vertrokken
- Bayram (een jongeman uit Turkmenistan) is gearriveerd
- Max is 8 jaar geworden en groeit harder dan zijn kledingbudget
- Niels en Barbara hebben hun eigen flatje in Heerenveen gekregen
- Solveig en Marcel zijn verhuisd naar een leuke vrijstaande woning op waterpark (ja sorry, ik kan er ook niets aan doen dat dat ding zo'n idiote naam heeft) Yn 'e Leijte in Grou
- Tim is na enge ziektes toch in één stuk uit Mexico teruggekomen
- Hangbuikzwijn Svine is gestorven (van ouderdom)
- Bonte Bentheimer big Bikkel heeft haar plaats ingenomen
- Twee nieuwe kippen (grote ditmaal, Brahma's) hebben de plaats ingenomen van de steeds maar door roofzuchtige mededieren opgegeten wordende krielkippen
- Jan is ziek (geweest)

Zo. Zijn jullie weer op de hoogte. Klaar.

Nou - OK, dan, ik zal wat nader ingaan op de naakte feiten.

Ten tijde van het laatste blog verbleef Tim nog in Mexico. Hij kreeg het voor elkaar om achtereenvolgens in een verkeerde want criminele buurt te belanden (gelukkig verhuisde hij snel), Dengué (knokkelkoorts) op te lopen en vervolgens Hepatitis B. In z'n eentje heeft hij de medische stand van Guadalajara draaiende gehouden, geloof ik. Afijn, hij heeft 't overleefd en dat is het belangrijkste. Begin december kwam hij weer thuis, en hobbelt nu weer rond in Amsterdam (waar hij woont) en Utrecht (waar hij studeert).

Max werd 8, in november, en vierde dit met een feest waarop de mannelijke (...) kunne uit zijn vriendenkring zwaar oververtegenwoordigd was. Ik vrees dat het op z'n komende verjaardag onmogelijk zal blijken zelfs maar één meisje uit te nodigen... Hij is ook hoegenaamd niet geïnteresseerd in dames van zijn eigen leeftijd; Bayram probeert hem nog wel eens te verleiden te vertellen op wie hij verliefd is maar dat komt 'm op niet meer dan een giftig-geïrriteerde blik te staan, vergezeld van de opmerking dat "meisjes superstom zijn."
Tja.


Verder heeft meneer deze winter leren schaatsen, en dat ook op natuurijs uit kunnen proberen omdat we natuurlijk de meest fantastische winter ooit hadden. We hebben tussen Kerst en Oud&Nieuw een paar dagen op Ameland doorgebracht, en dat was, in de sneeuw en soms ijzige kou, een heel aparte ervaring. En toen de sneeuw in Nederland ein-de-lijk verdween, eind februari, gingen we een weekje naar Noorwegen - alwaar er (ongelogen waar!) een meter sneeuw lag in Matre... Je verzint 't niet. Lennert was dit keer ook mee, en hij en Max hebben de tijd van hun leven gehad. Zo veel sneeuw, en zo dichtbij... een droomscenario als je 8 jaar bent!


In april bleek het helemaal nog niet zo vervelend om Hemofilie te hebben, want meneer werd uitgenodigd om deel te nemen aan Wishes on Wheels: arme, zieke kindertjes mogen in een superauto meerijden en de hele dag feestvieren in het FEC in Leeuwarden. Max koos een Corvette, en aangezien het een twoseater was moest Kaat zelf maar zien of ze vervoer kon vinden... Hij heeft genoten!


Begin maart vertrok onze Zuid-Afrikaanse au pair Thea om samen met haar inmiddels gearriveerde vriend David door Europa te gaan trekken. Ik had besloten om ditmaal een au pair uit de EU te zoeken, om al dat gedoe met visa en torenhoge kosten te omzeilen.
Maar ja, hoe gaat dat in het leven: je loopt tegen een leuke au pair aan, die uit een land komt waarvan je nog nooit gehoord had. Of kennen jullie Turkmenistan wel? Enfin, hoop gedoe, onbekende paspoorten, geen ambassade in de hoofdstad Ashgabat waardoor 't kind via Moskou naar Nederland moest reizen... maar uiteindelijk, half maart, was Bayram hier. Max vindt 't reuzestoer, een mannelijke au pair, en voor ons is het ook weer eens wat anders. Bayram (22) is een soort talenwonder, dat naast Turkmeens ook vloeiend Turks, Russisch en Pools spreekt. Zijn Engels is alleszins acceptabel, en zijn Nederlands gaat met de dag vooruit. Hij heeft een Nederlandse vriendin, Evelien, die hij vorig jaar zomer in Turkije heeft leren kennen toen beiden in een toeristenhotel werkten waar ze voor het entertainmentprogramma verantwoordelijk waren. 't Kan raar lopen in het leven.
Bayram wil het liefst een internationale studie gaan volgen, in Nederland of België. We zullen zien.


Tja, en dan de beesten... in januari stierf ons oudste hangbuikzwijn Svine, waarschijnlijk aan een hersenbloeding. Ik trof haar in een coma aan, en binnen een paar uur was ze dood. Max' reactie: "ach... arme Svine... kopen we nu een biggetje?" Inderdaad: zeer pragmatisch!
Met innige dank aan Marktplaats had ik in no time een boer gelocaliseerd, die Bonte Bentheimer biggen in de aanbieding had. Een ras dat veel lijkt op een "gewoon" roze varken, maar dan met bruine vlekken. Na een week gingen we Bikkel (zo had Max de big alvast genoemd) ophalen. Een heerlijk beestje, dat helaas na een dag of 10 opeens erg ziek werd. De dierenarts stelde eerst een longontsteking, en later een bacteriële ontsteking vast. Prednison en duimen, was het devies. En warm houden, wat betekende dat biggetjelief naar binnen moest verhuizen. In Max' oude campingbedje legden we een dikke laag stro, en daarop het doodzieke patiëntje. Met een pipetje gaven we 'm wat te drinken, maar eten wilde hij aanvankelijk niet. Totdat Thea ontdekte dat hij pizzakorstjes wel lekker vond! De crisis was toen snel bezworen, en na een dikke week binnen mocht hij zich weer bij het andere varken, Romke, vervoegen. Inmiddels is Bikkel al bijna net zo groot als Romke en eet hij alles wat los en vast zit. Van het varkenweitje heeft hij een maanlandschap gemaakt, omdat hij de godganselijke dag aan 't graven is - meestal zie je ook maar een half varken: z'n uit het gat oprijzende achterkant... Tam is 'ie nog steeds, althans voor Kaat - hij heeft de neiging Bayram en Jan te bijten (ongetwijfeld uit affectie).

De boer waar Bikkel vandaan komt bleek ook grote kippen in de verkoop te hebben, en omdat wij met ons krielkippenbestand geen ander doel leken te dienen dan het in stand houden van de plaatselijke roofdierpopulatie hebben we, naast het aanzienlijk opblazen van de maat der kippen, ook een gedegen kippenhok aangeschaft. Nou ja... "we"... Kaat, dus. Jan heeft het hoofdschuddend aangezien.
Einstein kachelt door als gewoonlijk: hij miauwt zonder enige geldige reden om voedsel terwijl zijn bakje in overvloed overstroomt; laat kilo's haar achter op onze bureaustoelen; laat zich door Max en consorten verkleedpartijen en begravingen onder hopen los gras welgevallen en jaagt concurrerende katers nog steeds met verve (en veel kabaal, bij voorkeur 's nachts en voor ons slaapkamerraam) weg.

Niels en Babs hebben, nadat hun geduld anderhalf jaar op de proef was gesteld, eindelijk hun appartementje in Heerenveen gekregen. Ze hebben het tiptop opgeknapt en ingericht, en zijn er bijzonder gelukkig mee. Ze zijn nog altijd even druk met studie, stage en werk.

Solveig en Marcel liepen tegen een huisje aan op een recreatiepark iets ten noorden van Grou. Ze kunnen het 't hele jaar door huren, en hebben 't reuze naar hun zin, samen met hun twee honden. Tijden zijn hard voor ze: Marcel is ZZP-er geworden om losse klussen in de steigerbouw te kunnen doen en Solveig is in januari werkloos geworden (bezuiniging à la UPC: gooi alle tijdelijke contracten eruit en neem voor minder geld per uur uitzendkrachten aan...) Ze solliciteert zich suf, tot nu toe helaas zonder succes. Ze is wel begonnen aan een cursus dierenartsassistente, wie weet levert dat wat op.


En dan het laatste nieuws: Jan had kennelijk geen zin om in de meivakantie weer naar Noorwegen te gaan, en heeft die reis effectief gesaboteerd door een prostaatontsteking te krijgen.
Zonder gekheid: op zo'n moment is Kaat blij een vrouw te zijn, en dus met grote zekerheid te kunnen verwachten verschoond te blijven van deze kwaal. Wat een oordeel! Arme Jan is doodziek geweest, kon niet staan en niet slapen, en plassen was een geheel andere ervaring dan voorheen. Tot overmaat van ramp sloegen de eerste twee soorten antibiotica niet aan, en moest hij zich op Koninginnedag vervoegen in het ziekenhuis. Alwaar de dienstdoende uroloog, toen hij vernam dat de patiënt de echtgenoot van de klachtenfunctionaris was, in eerste instantie uitriep: "Ga dan maar naar Lelystad!" Gelukkig bleek dit een grapje, en stuurde hij Jan met een voorschrift voor een twintigtal tabletten per dag (voorwaar een heftige combinatie van geneesmiddelen en pijnstillers) huiswaarts.
't Helpt gelukkig wel! Maar Noorwegen zat er niet meer in, helaas.

Zo, dat was in een notendop het laatste nieuws uit Bontebok. De buren zien we nog steeds niet (maar, aan de autoverplaatsingen te oordelen, zijn ze er nog wel). Laatst werden we uitgenodigd door de nieuwe bewoners van nummer 9 - jazeker: de oude Rinsma is z'n huis eindelijk kwijt! - en zo ongeveer de hele buurt kwam. Behalve de Steggerdaatjes... wonderlijk volk.
De nieuwe bewoners van nummer 9 zijn overigens bijzonder prettige mensen, met hond en kat dus dat zit wel goed.

Wel lieve mensen, laat nog eens weten hoe de (inmiddels al niet meer zo) nieuwe stek in HongKong bevalt, en zorg goed voor jullie zelf,

liefs, Kaat en Jan

Het leven gaat door

Het leven in Bontebok gaat weer door na de enerverende Bontebok feesten. Met optredens van de Toppers en van de Spice Girls werd een zeer grote bijdrage geleverd door BTW (Bospad Tweede Wijksreed). We kunnen niet veel aan de beelden toevoegen. Allereerst het optreden van de Spice Girls. De meeste zullen jullie kennen. Thea is ook van de partij, onze au-pair die sinds april van dit jaar bij ons is.




Vervolgens de jonge Toppers die het geweldige lied Shine te horen brengen. Hieronder een gedeelte van het daverende optreden. Meer succes dan op het Songfestival.



Voor de rest was ik blij dat ik door terugkomst uit Monaco op zaterdagochtend slechts in beperkte mate acte de presence hoefde te geven. Ik heb een deel van het stratenkamp bijgewoond en de barbecue daarna. Ik heb Max de prutteltocht zien lopen, waarbij hij 7 keer door een sloot moest. Helaas zijn de foto's vertloren gegaan door een gecrashte PC. Het dorpsfeest heb ik helaas gemist. In Monaco werd de loting gehouden van de Europa League (voorheen UEFA Cup. Een stad van lelijke gebouwen, grote auto's, jonge russische vrouwen aan de hand van veel oudere mannen. Het was er prachtig weer en 's avonds was het goed toeven aan bij de restaurants aan de kade. Omdat mijn blunderlijst wat schamel was, ben ik mijn paspoort kwijtgeraakt in het hotel. Niet geheel duidelijk was of ik het ben verloren, danwel of de receptie het mij niet heeft teruggegeven. Zaterdagochtend ben ik met een kopie van de pas en een rijbewijs weer teruggevlogen naar Amsterdam. Mooie prestatie gegeven het feit dat we om 6 uur 's ochtends terugvlogen. Ik zat net in de auto of het hotel belde dat ze mijn paspoort hadden gevonden. Deze is inmiddels met de post gearriveerd.

Dit was alweer de tweede grote blunder dit jaar. Aan het eind van de vakantie in Noorwegen heb ik mijn autosleutels opgesloten in de kofferbak van de BMW. Dit jaartal bleek niet open te krijgen zonder reservesleutel. Eind van het lied was dat ik naar Nederland op en neer gevlogen ben om die sleutel te halen. Bleek de goedkoopste en snelste oplossing te zijn. Consequentie was wel dat we een dag later terug waren. Het verhaal vergoedde veel.

Kortom het gaat goed hier. Ook met de kinderen. Tim studeert in Mexico, alwaar hij de eerste week van zijn portemonnaie werd bestolen en zijn huisvestingsproblemen waren aanzienlijk. Niels en Barbara wachten nog steeds op een huis, Solveig heeft nu 7 puppies in huis en twee volwassen honden. Klein foutje (niet op tijd crasteren) met grote gevolgen. Max gaat als een speer en Kaat krijgt steeds meer werk in deze tijden van crises. Tot slot kan ik melden dat ik me voor langer heb verbonden aan de Eredivisie en dat derhalve transfers niet aan de orde zijn. We komen nog steeds tijd te kort. Ik hoop dat alles daar OK is. We hebben ons bezoek nog steeds niet geregeld......

Al weer lang geleden

Het is al weer enkele maanden geleden dat we ons laatste bericht hebben gepost. We hebben een week vakantie gevierd in Noorwegen tijdens oud en nieuw. We waren dit keer met zijn drieen. Max had in Heerenveen 5 keer les gehad op de indoor skibaan. Dat ging erg goed. Dus het doel was om in Noorwegen een aantal dagen te gaan skieen. We hadden fantastisch weer. Max had het al aardig onder de knie. De pizzapunt (een kreet tijdens de lessen) was al bijna weg. Vreemd eigenlijk eerst moet je als een pizzapunt leren skieen en daarna moet je het weer afleren. De dagen zijn in Noorwegen erg kort in de winter. Er is dus maar een paar uur de tijd om te skieen. Maar voor mijn wat ouder wordende lichaam is dit niet erg.

Ik heb prachtige foto's kunnen maken van bevroren rivieren en winterse zonsondergangen over de fjorden. We werden door Oddvar, de beheerder van ons huis in Noorwegen gevraagd om bij hen het kerstdiner te nuttigen. Tijdens het diner hebben we veel over bootplaatsen en boten gesproken. Dit was de tijd om een boot te kopen, aldus Oddvar. Ligplaatsen in Matre zijn voor zeer weinig geld te huur. Inmiddels is het zo dat we zowel de boot als de ligplaats hebben. Kaat gaat volgende week naar Noorwegen om de boot op te halen. Mooi voor de komende vakanties. En met een 90PK Yamaha motor.

Na de vakantie begon het werk weer. Ik heb nu een jaarcontract (tot eind 2009) bij de Eredivisie, met mogelijk een langere verbintenis. Kaat is haar werkzaamheden steeds meer aan het uitbreiden. Ze is nu ook klachtenbemiddelaar bij de Tjongerschans en haar praktijk loopt goed. Dit heeft ertoe geleid dat we op zoek zijn gegaan naar een au-pair. Inmiddels is dat werkelijkheid geworden. Thea Koen komt op 3 april naar Nederland. Ze is Zuid-Afrikaanse. Conform de voorwaarden van Max. Slank, lang haar en spreekt Nederlands. Thea voldoet aan alle voorwaarden, alleen ze spreekt een wat bijzonder Nederlands. De taal van de dubbele ontkenning. Het was weer een heel gedoe met veel papierwerk om Thea naar Nederland te krijgen. Maar uiteindelijk ging het nog redelijk snel.

Met Eredivisie Live gaat het goed. We hebben recent een geweldige abonnee actie met Albert Heijn achter de rug. Dat viel samen met de voetbalplaatjes actie die Albert Heijn als sponsor van de Eredivisie heeft opgezet. 0,5 Miljard plaatjes en 800.000 albums gingen over de toonbank. Het was een ware hype. Het was een item in alle serieuze nieuwsmedia. We zijn nu bezig met het volgende seizoen. Dus ik heb het weer druk.





Met Max gaat het erg goed. Weinig problemen met zijn hemofilie. Hij doet het heel goed op school. Daarnaast heeft hij veel plezier in atletiek. Hij neemt inmiddels aan wedstrijden deel. Vorige week heet hij de 1000 meter gelopen. Over de weg en door het weiland. Geweldig gezicht.



Met de andere kinderen gaat het prima. Solveig woont samen en heeft werk bij UPC. Niels en Barbara zoeken een huis om te gaan samenwonen in Heerenveen en Tim woont in Amsterdam aan de Rozengracht. Zijn studie international business gaat prima. Je zou bijna zeggen als je dit hoort: Crisis, what crisis. We zullen zien wat de nabije toekomst brengt.

Ben benieuwd hoe het met jullie gaat. Hoe de economische crisis effecten heeft op jullie verblijf. De bewoners van jullie huis zijn nog steeds onzichtbaar.

Jan en Kaat

Max 7 jaar

Max 7 jaar. Het was weer een zeer enerverend weekend. Hij was op vrijdag jarig. Opa en Oma waren er de hele dag. 's Ochtens wat kado's. 's middags Solveig en jaqueline met uiteraard kado's. Maar 's avonds was het moment supreme. De Wii werd onthuld. Deze was die ochtend geinstalleerd op de logeerkamer. De voormalige kamer van Solveig. Volgens Max het mooiste kado dat hij ooit heeft gehad. De volgende dag was ingeruimd voor het kinderfeestje. 9 kinderen die gedurende 2,5 uur geheel los gingen. Ouders daarna gesloopt. Ook bleek al snel dat we het tegen Max moesten afleggen op de Wii. Dat gold voor alle sporten, zoals tennis, honkbal, bowling, noem maar op. Zaterdag een goede fles Chateauneuf op de goede afloop. Zondag kwamen Max zijn broers, waarmee de stapel kado's weer groter werd.

Zoals de foto boven laat zien kan Max nog steeds goed met Einstein opschieten. Hij ziet er zeer welvarend uit. Geen wonder want hij eet zeer veel. We merken dat hij wel wat ouder wordt want hij ligt zeer veel te slapen en gaat steeds minder naar buiten.

Inmiddels is het al weer bijna een week later. Max heeft woensdag zijn zwemdiploma gehaald, zeer tot genoegen van zijn vader en moeder. Apetrots natuurlijk. Maar ja ook die vreugde is al weer ingehaald door Sinterklaas. Die is weer in het land. Dus de eerste schoen is weer gezet, hetgeen weer leidde tot vroeg opstaan. Max heeft een mooie brief geschreven. Helemaal zelf. Hij ga aan dat hij alleen kleine kadootjes hoefde van de Sint, want hij had immers al een Wii. Het is toch wonderlijk hoe snel dat gaat. Een paar maanden en hij kan lezen en schrijven. Mooi om te zien.

Mededeling

Ons blog is weer open voor iedereen. Een gesloten blog schijnt toch niet echt te werken. In de mail was de embedded video van de Drive by Druckers niet doorgekomen. Maar op de site werkt het prima. Een aanrader voor de liefhebbers.

Onder een foto van Max in de gevangenis. Zo was het een week geleden. Inmiddels is hij op eigen verzoek kaal. Foto's zullen dit weekend wel gemaakt worden.

Het is herfst en bijna vakantie

De afgelopen weken toch weer erg druk gehad. Een weekend met vrienden, boerengolf in Friesland en eten in Harlingen. Prachtig nazomer weer. Het weekend erna werden we 100jaar door de verjaardag van Kaat. Ouders op bezoek, bezoek aan Dekema state, pannenkoekenschip en de volgende dag naar het gevangenis museum in Veenhuizen. Zoals zo vaak geld het adagium dat je alleen iets van je eigen omgeving ziet als je vrienden of familie op bezoek hebt. Ook Larry uit Colorado is op bezoek geweest. Ging zeilen (zoals elk jaar) in Kroatie. Dit keer was het niets. Geen wind. OP de terugweg kan hij aanwaaien. Het was mooi om te zien dat Larry, een verstokte Republikein was overgelopen naar de Democraten. Zijn vrouw Betsy is fundraiser voor Obama. Hij vertelde horror verhalen over de mogelijkheden die de Amerikaanse overheid heeft om je van je vrijheid te beroven zonder te hoeven bewijzen dat je schuldig bent aan een misdaad. Vandaar de stap naar de Rebuplikeinen.

Ook nog tijd gevonden om naar concerten te gaan. Ons vertrouwde Paradiso. Eerst Maximo Park en daarna de Drive by Truckers. Beide geweldige concerten. Voor de liefhebbers.



Dit weekend is het weer mooi weer. Einstein is in goede doen. Hij eet ons arm en is behoorlijk aangekomen.



Ik ga het niet hebben over de kredietcrisis. We worden er mee doodgegooid. We gaan genieten van het weekend. Moet nog wel wat werk verrichten en ja de administratie. Het is weer BTW maand. Moet helaas dit weekend, want volgende week zijn we naar Frankrijk. Eerst bij vrienden en daarna in een hotel aan de Cote d'Azur. Helemaal niets doen.

Eredivisie Live gestart

Het is eindelijk zover. Eredivisie Live is gestart. Op 1 april van het jaar was er helemaal niets. Ben gestart met een project plan en nu 5 maanden later is er een nieuw televisie kanaal. Heb het gevoel dat het een jaar geleden is dat we zijn gestart. Ik was afgelopen vrijdag in de studio bij de eerste uitzending. Mooi om te zien wat daar allemaal gebeurt. Iedereen was eigenlijk opvallend relaxed. De proefuitzendingen waren goed gegaan, de techniek werkte en dan is het alleen de puntjes op de i zetten. De eerste wedstrijd was Groningen - Vitesse. Een 4-0 overwinning voor Groningen. Een mooie start van het kanaal. De groei van het aantal abonnees loopt goed. We zijn een eind op weg, maar het eerste deel gaat altijd gemakkelijk. Dat zijn de mensen die het echt willen hebben. Straks krijgen we de groep die twijfelen en die moeten we ook over de streep halen. Mooi is het dat het bij iedereen te zien is. Ook op onze eigen internet site. Nog allemaal heel primair. Daar moet de komende maanden het nodige aan gebeuren. Jullie zullen het wel niet kunnen zien in het buitenland, want het is geblokeerd voor uitzenden buiten Nederland. Wellicht leuk om eens te proberen of de blokkering werkt. http://www.eredivisielive.nl/ De uitzendingen komen uit de Endemol studio's in Aalsmeer, een voormalige veiling hal. Ben om 11 uur naar mijn hotel gegaan, want ik moest de volgende dag Tim ophalen van zijn vlucht van Santiago via Atlanta. Hier de eerste wedstrijd van Eredivisie Live.

De volgende naar Schiphol na een korte nacht in hotel Clariot. Het was natuuurlijk weer kang wachten op de koffers, maar rond 9 uur kwam hij aanstappen. Hij zag er redelijk fris uit. Later werd duidelijk waarom. Hij had een slaappil genomen. Vanuit Schiphol eerst naar Utrecht om het grootste deel van zijn spullen weg te brengen. Een geweldige puinhoop in dat huis, maar ja wat wil je, studenten, allemaal jongens. Uiteraard stond de afwas nog in de keuken. Vervolgens naar Bontebok. Het was inmiddels prachtig weer. Boven de 20 graden. Max was zeer blij Tim weer te zien. Die avond een BBQ met alle boys. Lekker buiten eten. Nog even Ajax gevolgd op Eredivisie Live. Ajax leed een pijlijke nederlaag tegen Willem II. Als "Ajax fan" werd ik weer flink uitgelachen. De jongens vertrokken weer begin van de avond. Andere verplichtingen. Die avond was ik kapot. Wat een enerverende maanden.

Inmiddels zijn we ook op YouTube aanwezig met allemaal korte filmpjes. www.youtube.nl/eredivisielive Je moet wel een voetballiefhebber zijn anders denk ik niet dat dit een kanaal is waar je veel komt.

De volgende stap is mobiel. We zijn als kanaal te zien op mobiele TV via een nieuwe techniek. Werkelijk geweldige kwaliteit. Ik heb nog niet zo'n toestel, maar het is echt leuk. Goed genoeg over voetbal zal ik maar zeggen. Mijn lichaam had er ook even genoeg van want de week na het eerste weekend was ik ziek. Het was ook wel erg veel en zwaar. Merk dat ik geen 30 meer ben....